Gameverslaving
Freek 35 jaar coachervaring in werkbalans en leefplezier voor iedereen die het leven soms dwarszit.
Wanneer gamen je leven op pauze zet
Gamen kan heerlijk zijn. Even ontsnappen aan de ruis. Even winnen. Even grip voelen in een wereld waar alles van je trekt. In de digitale wereld is alles duidelijk: je groeit, je scoort, je telt mee. En dat geeft een kick. Begrijpelijk. Tot het ergens kantelt. Je zegt nog: nog één potje. Maar je weet het al — het wordt weer later dan goed is. Je voelt dat je dingen mist: slaap, school, vrienden, ritme, jezelf. Maar je drukt het weg. Nog even. Morgen beter. En ondertussen trekt het spel je steeds dieper naar binnen.
Want dat is het wrange: het lijkt alsof jij speelt, maar intussen speelt het spel met jou. Je bent er nog — fysiek, zichtbaar — maar langzaam trek je je terug. Je komt minder buiten. Je lijf voelt vreemd. Je hoofd zit vol, maar ook leeg. Gesprekken worden vlug, oppervlakkig. En ergens besef je: het leven waarin jij echt aanwezig was, staat al een tijdje op pauze.
De schade is niet altijd zichtbaar. Maar ze is er wel
Gamen slorpt niet alleen tijd op — het begint ook ruimte in te nemen in je hoofd. Schooltaken worden uitgesteld. Je planning schuift op. Wat eerst een uitzondering was, wordt stilaan een gewoonte: te laat inloggen, half werk afleveren, je laptop dichtklappen zonder nog te weten wat er net werd uitgelegd. En die gemiste opdrachten? Die cijfers die zakken? Ze wegen op je. Niet alleen omdat ze belangrijk zijn, maar omdat ze iets in jou raken. Ze fluisteren: je faalt. Je bent lui. Je loopt achter.
Intussen voel je het ook in je sociale lijntjes. De connectie wordt dunner. Gesprekken worden vlugger, oppervlakkiger. Afspreken vraagt moeite. Je hoofd zit vol – of net leeg. Je weet niet meer goed wat je moet zeggen. Misschien merk je dat vrienden afhaken. Of dat je ouders nog proberen, maar jij bent kortaf, moe, snel geïrriteerd. Niet omdat je hen niet graag ziet, maar omdat je jezelf nauwelijks nog in beweging krijgt.
En dan is er je zelfbeeld. Dat brokkelt niet ineens af. Dat gebeurt stil. Langzaam. Je voelt je minder waard, maar je houdt de schijn op. Je weet ergens wel wat je zou moeten doen, maar je doet het niet. En precies dat maakt het zo genadeloos: je zit er middenin, je kijkt ernaar, en je lijkt jezelf niet meer te kunnen aanzetten tot verandering. Alsof je vastzit in een loop die je niet meer zelf bestuurt.
Wanneer gamen je leven overneemt
Gameverslaving ziet er van buiten niet altijd zorgwekkend uit. Je zit, je kijkt, je klikt. Je lijkt ontspannen. Maar vanbinnen gebeurt iets anders. Iets wat je moeilijk onder woorden krijgt. Gamen wás gewoon ontspanning. Fun. Escapisme. Een plek waar je kon winnen, als je in het echte leven net verloor. Waar je controle had. Waar je kon groeien, sterker worden, een held zijn. Maar ergens onderweg is dat kantelpunt ongemerkt gepasseerd. Je zegt nog altijd tegen jezelf: nog één potje. Maar je weet intussen: dat is een leugen waar je zelf in meegaat.
Je mist slaap. Je komt te laat. Je duwt afspraken vooruit. Je liegt tegen je ouders, tegen je vrienden, tegen jezelf. En tegelijk weet je: ik wil dit niet blijven doen. Maar stoppen voelt zwaarder dan doorgaan. En diep vanbinnen voel je hoe het spel met jóu begint te spelen — op je energie, je zelfwaarde, je identiteit. Daar begint het te wringen. Niet omdat jij zwak bent. Maar omdat je te lang alleen bent blijven ploeteren in iets wat intussen groter is geworden dan jij.
En toch weet je. Zo wil je eigenlijk niet verder!
Er zijn van die momenten waarop je het voelt. Even. Net nadat je je console of pc hebt uitgezet. Je kamer is stil, je scherm gloeit nog blauw. Je zit daar, moe, leeg, en je weet: dit was weer te veel. Je wou stoppen. En toch deed je het weer. En ergens, tussen walging en verslaving, weet je niet meer wie de baas is: jij, of dat ding waarin je zo hard opgaat.
Misschien praat je jezelf moed in. Morgen pak ik het aan. Ik moet er gewoon weer inkomen. Maar diep vanbinnen voel je: ik raak mezelf kwijt. Je stelt uit. Je verliest overzicht. Je ontwijkt gesprekken, school, jezelf. Je weet: ik ben niet zwak – ik ben gewoon kapot moe van een gevecht dat niemand ziet.
Coaching is dan niet iets voor mensen die het slechter hebben dan jij. Coaching is juist voor jou. Omdat je wéét dat je hier niet uitgeraakt door nog eens strenger te zijn voor jezelf. Je hebt geen schema nodig. Je hebt iemand nodig die echt luistert, zonder oordeel. Die je niets afpakt, maar met je meekijkt. Iemand die vragen stelt die binnenkomen. Die ruimte maakt voor wat jij nooit hardop durft te zeggen: dat je gewoon niet meer weet hoe je jezelf moet motiveren.
En van daaruit zoeken we samen. Naar wat jou vastzet. Wat jou uitput. Wat jij diep vanbinnen eigenlijk wél wil, maar niet meer durft na te jagen. Niet alles hoeft meteen te veranderen. Maar alles mag eindelijk wel weer eens beginnen te bewegen.
Als je voelt dat het zo niet verder kan, dan hoeft dat niet langer stil te blijven. Je hoeft geen pasklare uitleg te hebben. Geen routekaart. Alleen de eerlijkheid dat het schuurt, dat je jezelf kwijtgeraakt bent ergens tussen pixels en verwachting. Niet om je gameleven af te pakken, maar om jouw echte leven terug ruimte te geven. Zodat je opnieuw mag voelen wat er nog allemaal wél in jou leeft. En dat spel, dat beginnen we samen. Niet om te winnen, maar om terug te keren. Naar jezelf.
Voel je dat het tijd is om dit niet langer alleen te dragen
Dan hoeft er geen perfect verhaal klaar te liggen. Geen lijstje met klachten, geen samenvatting van wat je denkt te moeten voelen. Het is genoeg dat jij voelt: zo wil ik het niet langer. Stuur me gerust iets. In je eigen woorden. Of gewoon één zin. Soms is het al veel om te zeggen: ik zit vast en ik weet niet meer hoe eruit te raken. Daar kunnen we beginnen — rustig, zonder druk, op een manier die klopt voor jou.
Ben je ouder en zie je je kind steeds verder verdwijnen in schermen, games, uitstel? Ook dan mag jij contact opnemen. Niet om het over te nemen, maar om helderheid te krijgen. Wat leeft er achter die stiltes? Wat heeft je kind nodig, zonder dat het zich nog kan uitspreken? We zoeken het samen uit met aandacht, zonder verwijten, en met respect voor wie jouw kind is.
Uitnodiging eerste samengesprek
Als je voelt dat er iets wringt, of je gewoon geen zin meer hebt om alles zelf te blijven oplossen, dan ben je welkom voor een eerste gesprek. Je hoeft het nog niet helder te kunnen uitleggen, je hoeft niets voor te bereiden, je hoeft alleen maar aan te komen zoals het nu is — vermoeid, twijfelend, stil, of gewoon benieuwd of dit mogelijk iets voor jou kan zijn.
Wat we doen, is gewoon samen praten. Jij vertelt wat er speelt, waar het wringt, of wat stilgevallen is. En terwijl dat klinkt, voelen we aan hoe het zit tussen ons — niet alleen in het gesprek, maar ook op persoonlijk vlak. Als dat goed zit, dan bekijken we op ons gemak of we samen verdergaan, en op welke manier dat voor jou klopt.
Mijn praktijk in Drachten heeft een warme, huiselijke sfeer waarin je gewoon jezelf kunt zijn. Het is een gezellige plek met comfortabele stoelen waar je even mag wegzakken en op adem kunt komen. Je krijgt van mij een kop koffie of thee als je dat fijn vindt, en verder hoeft er niets. Alles is erop gericht dat jij je op je gemak voelt om te vertellen wat er speelt, zonder druk en in het tempo dat bij jou past.
Het eerste gesprek is vrijblijvend en kost je niets. Meestal kun je binnen twee weken terecht, overdag of in de avonduren — net wat voor jou het beste past.
Als jij nu voelt: dit is mijn moment om de stap terug te zetten naar mezelf, vul dan hieronder het formulier in. Je hoort binnen een dag van me, zodat we samen die eerste afspraak kunnen maken. Tot slot nog dit: bij mij, Freek, ga jij je op je plek voelen.
Freek dé Coach voor WerkDwarsliggers of LevensKronkels!
Zit je vast? In je werk, je relatie, of gewoon in het leven zelf?
Of je nu zit met werkhobbels, leefuitdagingen of worstelt met het leven zelf — weet dat ik als ervaren coach ook jouw richting weer helder en haalbaar kan maken. Al vijfendertig jaar kraak ik het leven daar waar het schuurt en dwarsligt, zodat er weer ruimte komt voor meer werkplezier en levensgeluk. Stuur mij een e-mail als jij voelt: dit is het moment! In een eerste samengesprek ontdekken we hoe ook jouw levenszin weer gaat oplichten.
